دل نوشته ...   به یاد روز خداحافظی پدرعزیزم  

خداوندا  به هنگام  اذان  است                    به وقت ا لوداع  با دختران است

پدررامن بدیدم غرق خون  است                 دل مادر چو لیلی  در فغان   است

برادر درغمش ناله  کنان  است                 عروسش بهراودست بردهان است

پدر داند که برگشتی نمانده  است                که داماد بهر او سینه  زنان  است

دل با با به سوی وعده گاه  است                 خدایا! یک دعا مقبول نمانده است ؟

ولیکن قبر او سنگ صبور  است               ولی هر چند راه او چه  دور است

پدر جان غم دوریت سخت است ... چگونه تحمل کنم ... خدایا پدرم را بیامرز...

نیستی ببینی برایت از دل می نویسم ...خدایا دلم را آرام کن.

چهارماه ات نزدیک است ولی هرروز نا آرامتر یم.خدایا ..خدایا...